Malcom Mc Laren
Οι Σεξ Πιστολς δημιούργησαν την ανάγκη μιας προσωπικότητας με το ειδικό βάρος και τον πολυσύνθετο χαρακτήρα ενός Μαλκομ Μακ Λαρεν, Κωλόπαιδο, εκμεταλευτής, χειραγωγός ήταν μερικά από τα επίθετα που του χάριζε καθημερινά ο Ροττεν. Και ο Μακ Λάρεν φυσικά τα αποδεχόταν με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.
Ολο το κίνημα του πανκ εκείνης της εποχής ξεκίνησε από τη φτώχεια την ανεργία και τον ρατσισμό που έβρεχε από ακτή σε ακτή όλο το νησί-θρόνο της ξεπεσμένης αυτοκρατορίας του τσαγιού και των κρύων αστείων. Απλώς ο Μακ Λαρεν βρέθηκε να είναι τη σωστή στιγμή στο σωστό μέρος και μετά την παταγώδη αποτυχία του μανατζαρίσματος των Νιου Γιορκ Ντολς γύρισε στα πάτρια εδάφη και βρήκε όχι μόνο τους Πιστολς αλλά και μια στρατιά απογοητευμένων νεαρών που το μόνο τους διέξοδο ήταν κάτι παλαβά ακόρντα και ξεχειλωμένα ντραμς και μια απίστευτη οργή εναντίον όλων.
Παρά τα όσα γράφτηκαν περί Μακ Λαρεν και Πιστολς και την αμφισβητούμενη δημιουργία του πανκ η αλήθεια είναι ότι οι Πιστολς με την ορμή τους δημιούργησαν τις προυποθέσεις για την ύπαρξη ενός τέτοιου ανθρώπου.
Ευφυέστατος με γνήσιο αι κιου με τάση ανατροπής και διαρκούς αμφισβήτησης των πάντων και με μια τρομερή αισθητική γνώρισε τη μεγάλη απογείωση στο πρόσωπο της Βιβιαν Γουεστγουντ. Στήνοντας μαζί αυτό το σουρεαλ ζευγάρι το μικρό μαγαζάκι του τρόμου με ότι πιο απίστευτο ενδυματολογικό συνδυασμό μπορούσαν να σκαρφιστούν έγινε ο ναός της ανατροπής. Δερμάτινα σαδο μαζο, καρφιά, σκυλίσια κολλάρα, παραμάνες σε ένα ξέφρενο ρυθμό παραβίασης κάθε μόδας. Ένα ενδυματολογικό μανιφέστο του είμαστε θυμωμένοι.
Μετά τον γνωστό σκοτωμό του Σιντ και τη διάλυση των Πιστολς ο ΜακΛάρεν είχε χαθεί μέσα στον λαβύρινθο της ίδιας του της πολυσύνθετης προσωπικότητας. Με τις ανατρεπτικές του κεραίες πάντα σε εγρήγορση, με μια ιδιόρυθμη άποψη περί ωραίου και πάντα με το κοφτερό και δημιουργικό του μυαλό να τρέχει σε ιλλιγιώδεις ρυθμούς μας κολλάει στον τοίχο με κομμάτια όπως το Βαλς Νταρλινγκ και το Μπαφαλο Γκαλς. Ευρηματική μουσική με διάθεση για πειραματισμό γεμάτη χιούμορ που αγγίζει τα όρια της παρωδίας ο Μακ Λαρεν παίρνει τα αυτιά μας και τους αλλάζει θέση. Με το Βαλς Νταρλινγκ έχει δημιουργήσει μια καλοστημένη φάρσα που από την αρχή ως το τέλος γελοιοποιεί με μια αστείρευτη φαντασία όλες τις βαθμίδες της μουσικής και τον ίδιο του τον εαυτό. Χωρίς κανένα ενδοιασμό και κομπλεξ ο μεγάλος λίθος του κομερσιαλ πανκ σπαει πλάκα με τους ακροατές του και ανακατευει τα πάντα σε μια ηχητική πανδαισία και μπαίνει στα τοπ με ένα σουρεαλιστικό κομμάτι.
Ησυχάζει για λίγο και μας κολλάει στον τοίχο για μια φορά ακόμη με το απίστευτο Μπαφαλο Γκαλς. Παίρνει όλα τα υλικά που βρήκε και στήνει ακόμη μια ηχητική φάρσα. Διαχωρισμοί ηχείων στο αριστερό τα όργανα στο δεξί τα φωνητικά, σκρατς, σαμπλινγ και ένα ντραμ μασιν να παίζει εκείνο το ρυθμό που έχει μείνει στα αυτιά μας για δεκαετίες. Με αυτό το ηχητικό ανέκδοτο ο Μακ Λαρεν παίζει με το μυαλό μας για μια φορά ακόμη. Κακές κριτικές, κράξιμο σε ύφος παράτα τα , η συταγή όμως δουλευει. Το μπαφαλο Γκαλς στα τοπ με τρελλές πωλήσεις και σχεδόν σε όλα τα ραδιοφωνικά ειρ πλεις.
Ησυχία. Ο Μακ Λαρεν είναι σήμερα 60 χρονών. Η προσφορά του στη μουσική σκηνή είναι τεράστια και η ώθηση που έχει δώσει σε πειραματισμούς ανυπέρβλητη. Ο ίδιος χαίρεται να λέει ότι είναι κωλόπαιδο. Για εμένα μακάρι ο μουσικός πλανήτης να ήταν γεμάτος από τέτοια κωλόπαιδα. Ρισπεκτ.