The Magnificent Seven
Cold water in the face brings you back to this awfull place.
To μαγικό επτά από ένα συγκρότημα που έχει σηματοδοτήσει για πάντα την παγκόσμια μουσική σκηνή με τη λυρικότητα και τους πάντα καυστικούς, επίκαιρους και αρκετές φορές προφητικούς στίχους. Με μια μουσική σύνθεση που ξενίζει πρωτοπορεί και ανοίγει τον δρόμο σε άλλα μουσικά είδη με κοφτό και χωρίς ανάσες λόγο. Τη ραπ και το χιπ χοπ. Ο Στραμερ με γλυκιά επιθετικότητα και απίστευτη σκηνική παρουσία ειρωνεύεται κατάμουτρα το κοινό και ολόκληρη την ξεπεσμένη Αυτοκρατορία. Βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα στους τέσσερις αγαπημένους μπούληδες της Ελισσαβετ και σηκώνει επιδεικτικά το μεσαίο του δάκτυλο στο κομερσιαλ πανκ του Μαλκομ Μακ Λάρεν και της Γουεστγουντ.
Η ρουλέτα στροβιλίζεται και το μπαλάκι σταματάει στο υπέροχο επτά κόκκινο. Τα γλυκά μπάσα μπερδεμένα με τις ρεγγε κιθάρες δημιουργούν μια ευχάριστη μελωδία που ακούγεται εύκολα, αλλά με τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον καυστικό, πυκνό και χειμαρρώδη λόγο του Στραμερ. Η κοιλιά ενός γιγάντιου μεσσερσμιτ είναι ζωγραφισμένη στη σκηνή και οι Κλας είναι ντυμένοι με πουκάμισα γεμάτα από στενσιλ Μ1.
Play popay to the boss/what the prophet what the lost.
H άλλοτε πανίσχυρη Αγγλική Αυτοκρατορία προσπαθεί να μαζέψει τα συντρίμμια της παρακμής της. Ο λαός της πεινάει και ξεχύνεται στους δρόμους. Η ανεργία χτυπάει την πόρτα του Λονδίνου του Μαντσεστερ του Χαλιφαξ. Όλο το νησί φλέγεται από τον ρατσισμό και την φτώχεια. Σκουπίδια, φασαρίες, κλομπς ανακατεμένα με την βρωμερή μυρωδιά της κοινωνικής αποσύνθεσης. Εκείνη ακριβώς την εποχή ηχεί δυνατά η σφαλιάρα των Κλας στα κοκκινισμένα από τις μπύρες μάγουλα των απογοητευμένων Άγγλων. Το magnificent seven με το ευρηματικά απλό εξώφυλλο του ειρωνεύεται με την υπόσχεση που δίνει τα απογοητευμένα και αηδιασμένα θύματα του Βασιλικού Οικόσημου. Μπορεί και να κερδίσεις/ Ξέχνα τα προβλήματά σου/ Για όλα φταίνε οι μετανάστες.
Bye Bye
Ο Στραμερ συνεχίζει με πάθος και λαχανιάζοντας πετάει με ταχύτητα πολυβόλου τους στίχους. Το κομμάτι τελειώνει όπως άρχισε…
Το 2005 το magnificent seven «χρησιμοποιείται» σε διαφημιστικό σποτ αυτοκινήτου κόβοντας όμως φασιστικά τον πιο όμορφο του στίχο: Cold water in the face/brings you back to this awfull place. Και δεν κόπηκε τυχαία έτσι? Για να μη μας περνάνε και για ανόητους…